O lagarto arnal sofre adaptacións específicas á insularidade nas illas Atlánticas de Galicia
Lagarto arnal (Poboacións insulares) (Timon lepidus)
Descrición:
En Galicia atópanse os individuos máis grandes da xeografía española, e tamén de toda Europa, excepto algunhas formas insulares xigantes de Canarias. Poden acadar tallas de até 190 mm sen contar a cola, e un peso que ronda os 200 g.
Moi fortes e robustos; teñen a cabeza grosa, con placas cefálicas rugosas e duras como a cortiza das árbores. A cola é longa, chegando a representar case dúas veces a lonxitude da cabeza mailo corpo.
A cor do dorso é verde, cun fino reticulado negro e manchas redondas azuis bordeadas de negro, os famosos ocelos, ao longo das costas. As partes ventrais teñen cor verde clara.
Reprodución:
As poboacións costeiras comezan o celo en abril, intensificando os machos a súa librea verde do dorso e os ocelos azuis dos costados. Son moi agresivos e territoriais, chegando a facer persecucións e pelexas cheas de trabadas coas poderosas mandíbulas.
As cópulas tamén son moi espectaculares, o macho morde a femia nas costas ventrais e curva o seu corpo para poder introducir un dos seus hemipenes. As femias depositan de 6 a 22 ovos baixo pedras ou galerías escavadas a 15 cm de profundidade.
Alimentación:
É unha especie xeneralista e tamén oportunista, abranguendo unha grande cantidade de presas na súa dieta. Come sobre todo coleópteros, abellas, formigas e caracois terrestres. Chega a comer tamén lagartixas, ratiños e mesmo lorchos nas poboacións insulares galegas. En certas épocas do ano consome froitas (amoras, uvas…).
Hábitat:
Pouco esixente á hora de requerir un medio onde vivir. Pode aparecer en calquera lugar, desde dunas costeiras até abas rochosas nas serras, ou fragas, muros de casas, cantís mariños, etc. O que si parece preferir son as zonas abrigadas e de solaina con rochas ou grandes pedras onde se refuxiar.
Distribución:
Presente en toda Galicia, só está ausente nas comarcas máis frías do interior e do norte. Aparece nos arquipélagos máis grandes das Rías Baixas. Nas serras non alcanza moita altitude.
Estado de conservación
Pode considerarse relativamente abondoso en toda a franxa sur do país, sobre todo nas áreas costeiras máis quentes. Semella diminuír efectivos canto máis ao norte.
Categoría de conservación:
As poboacións residentes nas illas Cíes, Ons e Sálvora están catalogadas como Vulnerable.
Nome común: Lagarto arnal (Poboacións insulares). Nome científico: Timon lepidus. Clase: Réptiles. Familia: Lacertidae.
Ficha en PDF ciclando AQUÍ.
Fonte: Xunta de Galicia
Premer sobre a imaxe para a poder ampliar:
Pódenche interesar tamén as seguintes entradas:
Presentación dos anfibios e réptiles do Parque Nacional
A importancia dos lagartos nos ecosistemas insulares
Casos de depredación de lagarto arnau por gaivota patiamarela (EN)
Asomando a cabeza, procurando a luz, a calor
A relevancia da matogueira no Parque Nacional. Presentación
Fonte: Xunta de Galicia
Fotografía: © Arquivo da Luz Atlántica
Author: Cíes.gal
Redacción Cíes.gal.
