Así se demostra na tese de doutoramento do investigador Álvaro Barros
A poboación actual de corvo mariño é un 60% menor da que había a comezos de 2000
A conservación da poboación estudada depende da aplicación urxente de medidas multidisciplinares
Medidas urxentes
E cales deberían ser estas medidas? O investigador recalca a necesidade de que a administración facilite o financiamento necesario para iniciar canto antes un estudo detallado das posibles causas de mortalidade no Parque Nacional, con especial atención á interacción con artes de pesca. “Hai que analizar onde se está pescando dentro do parque, que é o que se está a pescar e con que artes, e ver se nese tipo de pesca están a morrer os corvos e en que cantidades”, subliña Barros, ao tempo que explica que, unha vez realizado este estudo detallado, poderánse propoñer medidas concretas de xestión da pesca neste espazo natural. “Somos conscientes de que é un tema polémico, pero esta é a clave se queremos que siga habendo corvos nas illas, unha especie que, cómpre recordar, foi un dos principais valores polos que se creou primeiro o parque natural de Cíes e logo o parque nacional actual”, apunta o investigador.
Outro aspecto determinante no que tampouco se debe baixar a garda é o seguimento das poboacións insulares de depredadores: gatos domésticos e visóns. Neste senso, o autor da tese lembra que hai anos que se están a eliminar os visóns americanos e tamén se controla a poboación de gatos. “Débese continuar con este traballo, eliminar os gatos e visóns que aínda queden e, sobre todo, controlar que non se formen novas poboacións, pois de chegaren máis exemplares habería que eliminalos á maior brevidade”, recalca o científico.
Os efectos das verteduras de petróleo mantéñense no longo prazo
Ao longo da súa tese de doutoramento Barros aborda varios dos problemas que afectan á conservación das poboacións máis meridionais do corvo mariño cristado, en particular e, en xeral, a todas as aves mariñas, desde a depredación por vertebrados exóticos, ata as verteduras de hidrocarburos, o cambio climático e os efectos da perda da diversidade xenética na eficacia biolóxica.
No que se refire aos efectos a longo prazo dunha gran vertedura de petróleo como a do Prestige o científico demostra que o accidente provocou un descenso do 45% no éxito reprodutor do corvo mariño na zona afectada. “Noutras palabras, no centro e sur de Galicia de media as parellas produciron medio polo menos despois da vertedura fronte ao que producían antes”, subliña o investigador, que fai fincapé en que este efecto se mantivo no longo prazo, pois dez anos despois da vertedura os corvos da zona afectada non recuperaron aínda os valores produtivos previos ao accidente. “Este resultado pon de manifesto que os efectos dos hidrocarburos sobre os organismos mariños pódense manter no longo prazo, o cal é un aspecto moi pouco documentado”, subliña Barros, quen en 2014 publicou, xunto aos seus directores de tese, David Álvarez e Alberto Velando, un artigo científico dando conta deste aspecto que foi publicado na revista Biology Letters e que, posteriormente, foi referenciado en Nature.
Fonte: