Gaivotas (II). A gaivota de cabeza negra por Mar de Aves

Portada » O Parque Nacional » Gaivotas (II). A gaivota de cabeza negra por Mar de Aves

Nov 16, 2017 | NATUREZA

Gaivotas (II). A gaivota de cabeza negra por Mar de Aves

Gaivotas

Gaivotas Laridae

As gaivotas son aves mariñas de tamaño mediano ou grande co manto (lombo e dorso das ás) de cor gris e o resto do corpo de cor branca. Forman, xunto cos carráns, o grupo dos láridos (Laridae).

As especies máis pequenas adoitan presentar unha carapucha escura polo verán.

Os xuvenís das especies grandes son de cor parda e riscada e botan de tres a catro anos en acadar a plumaxe adulta en sucesivas mudas. Nas gaivotas pequenas as etapas xuvenís duran un par de anos e caracterízanse igualmente por un plumaxe apardazado.

As gaivotas son un grupo cosmopolita que está presente nunha gran variedade de hábitats, mesmo as hai que ocupan hábitats de interior e media ducia de especies son capaces de vivir e reproducirse nas cidades.

A súa dieta é moi variada e son moitas as especies de gaivota que saben como tirar partido dos recursos que o ser humano rexeita ou desaproveita.

Ata cinco especies de gaivota poden ser consideradas como habituais nas Rías Baixas. Tres delas, a gaivota patiamarela, a gaivota escura e máis o gaivotón aniñan nas illas do Parque. As outras dúas gaivotas habituais nas rías Baixas son a gaivota chorona e a gaivota de cabeza negra. A chorona é abundante entre setembro e abril, porén a gaivota de cabeza negra é escasa e localizada tanto no tempo como no espazo.

A única especie de gaivota que cría en Galicia e non cría no Parque Nacional é a gaivota tridáctila (Rissa tridactyla). Esta pequena gaivota peláxica ten o seu único lugar de aniñamento nas illas Sisargas (Malpica) e trátase dunha poboación en grave perigo de extinción.

Nas Rías Baixas é posible observar algunha especie máis de gaivota, polo xeral en moi escaso número e principalmente durante o inverno.

GAIVOTA DE CABEZA NEGRA (Larus melanocephalus)

 

GAVIOTA CABECINEGRA / GAIVOTA-DE-CABEZA-PRETA / MEDITERRANEAN GULL
Larus melanocephalus

37 cm de lonxitude × 100 cm de envergadura. Gaivota pequena e moi coas ás de cor gris clariño, brancas cara á punta. No verán (abril – agosto) os adultos presentan unha carapucha negra que se perde na plumaxe invernal. Bico e patas son de cor vermella. Os xuvenís aseméllanse moito aos adultos en plumaxe invernal.

E unha gaivota tanto de hábitats costeiros como de interior distribuída maiormente polas ribeiras do Mediterráneo. A meirande parte delas reprodúcense en Ucraína, mentres que a poboación reprodutora ibérica e dunhas poucas ducias de parellas. Non aniña no Parque nin no resto de Galicia.

Escasa nas Rías Baixas e no Parque Nacional, cando máis abunda é durante os pasos migratorios e no outono. A poboación invernante nas Rías Baixas é cativa aínda que semella estar a medrar dende hai algúns anos.

Atópase en zonas de augas abrigadas preto da ribeira: esteiros, praias, portos, máis tamén na costa baixa e rochosa.

Gaviota cabecinegra

Podes consultar nesta ligazón: MAR DE AVES Portal das Aves Mariñas das Rías Baixas

Qué é Mar de Aves?: Mar de aves: novo sitio web das aves mariñas do Parque Nacional e Rías Baixas

Descargar de balde en PDF a Guía básica de aves mariñas do Parque Nacional e das Rías Baixas de Nacho Munilla

Imaxe destacada: Gaivota de cabeza negra en plumaxe invernal (Larus melanocephalus) © Daniel Pettersson – Wikipedia

Cíes.gal
Author: Cíes.gal

Redacción Cíes.gal.

Otros artículos