Unha tese do CSIC ofrece novos datos sobre a ecoloxía das paralarvas de cefalópodos na Ría de Vigo

A defensa, no IIM, retransmitiuse en directo a través do Facebook do instituto

O Consello Superior de Investigacións Científicas, a través do Instituto de Investigacións Mariñas, dirixiu unha tese doutoral cuxos resultados permiten incrementar o coñecemento científico sobre os primeiros estadíos dos cefalópodos, tales como polbo ou lura, na Ría de Vigo.

A autora, Lorena Olmos Pérez, realizou a investigación durante o últimos catro anos baixo a dirección de Anxo F. González e Álvaro Roura (IIM-CSIC), no marco do proxecto de Excelencia Internacional Campus do Mar e dos proxectos LARECO e CALECO (Plan Estatal).

A tese foi a segunda defendida no IIM e a primeira retransmitida en directo a través da páxina do instituto en Facebook. Tamén se define por unha metodoloxía nova, pois empregou unha multimanga para muestrear a diferentes profundidades e técnicas moleculares novas tanto para identificar as paralarvas, como para estudar a súa dieta.

“Unha das maiores dificultades ata agora en investigacións sobre paralarvas salvaxes era que, debido ao seu gran parecido, era imposible identificalas como especies. Por tanto, clasificábanse a nivel de familia, o que carrexaba dificultades para entender o ciclo biolóxico completo das distintas especies e para dar resposta a como lles afectan as condicións do medio mariño a cada unha”, explican Anxo F. González e Álvaro Roura, codirectores da tese.

“Ata agora, considerábase a existencia de catro grandes grupos de paralarvas na Ría de Vigo: octópodos, loligínidos, omastréfidos e sepiólidos. Grazas á identificación xenética coñecida como “código de barras da vida, ou barcoding en inglés”, agora sabemos que ademais de Octopus vulgaris (polbo), existen tres especies de loligínidos, Loligo vulgaris (chipirón), Alloteuthis media e Alloteuthis subulata (dúas especies de puntilla), unha de omastréfido Todaropsis eblanae (pota) e se ete de sepiolas Sepiola pfefferi, Sepiola tridens, Rondeletiola minor, Sepiola atlantica, Sepietta neglecta, Sepiola ligulata“, explica a autora da tese, quen destaca que “é a primeira vez que se atopa Sepiola pfefferi en augas da Península Ibérica e a primeira vez que se atopa Sepiola tridens na Ría de Vigo“.

A investigación tamén se centrou en estudar a xenética das poboacións das distintas especies, o que puxo de relevo por primeira vez que as paralarvas das diferentes especies pertencen á mesma poboación, e a dieta das dúas especies máis abundantes na Ría, o polbo e a puntilla. “Sabíase que as paralarvas comen principalmente cangrexos decápodos, pero grazas ás novas técnicas de secuenciación masiva puidemos identificar moitas máis presas. Ademais, detectamos cambios na alimentación segundo crecen e en diferentes condicións ambientais, o que achega novas ideas moi útiles para a cría en catividade de cefalópodos”, explica a autora.

Outro obxectivo da tese era resolver a distribución espazo-temporal das distintas especies e identificar os parámetros oceanográficos que máis lles afectan.

“Descubriuse que o tres especies de lura atópanse distribuídas de maneira desigual, tanto ao longo do ano como na columna de auga e en distintas zonas da Ría. En canto ás sepiolas, pensábase que só estaban no fondo do mar e non ascenden. Con todo, ao mostrear coa rede multimanga en distintos estratos de profundidade, viuse claramente que durante a noite ascenden lixeiramente na columna de auga, probablemente para alimentarse, e durante o día desaparecen. Algo similar observouse para as paralarvas de polbo: pensábase que durante a noite estaban na parte máis superficial da columna de auga e durante o día baixaban a zonas máis profundas para evitar os depredadores. Con todo, coa multimanga habemos visto que desaparecen entre os 0-5 m de profundidade, pero son máis ou menos constantes no resto de estratos?, indica. Lorena Olmos Pérez

A autora

Lorena Olmos Pérez (1986, León) é licenciada en Ciencias do Mar e en Ciencias Ambientais pola Universidade de Cádiz (2010) e doutora en Marine Science, Technology and Management pola Universidade de Vigo (2018).

En 2011 realizou un máster en Cambio Global (Universidade Internacional Menéndez Pelayo) bolseira polo CSIC e en 2013 incorporouse ao CSIC para realizar a súa tese doutoral no Grupo de Ecoloxía e Biodiversidade Mariña do IIM.

As súas liñas de investigación abarcan estudos de ecoloxía mariña, oceanografía biolóxica e xenética de poboacións.

Imaxe destacada: © Gainzafer

Author: Cíes.gal

Redacción Cíes.gal.