Pardelas (I). A pardela cincenta por Mar de Aves

Portada » O Parque Nacional » Pardelas (I). A pardela cincenta por Mar de Aves

Out 27, 2018 | Destacados, NATUREZA

Pardelas (I). A pardela cincenta por Mar de Aves

Pardelas Procellariidae

As pardelas son aves mariñas de tamaño medio ou grande. A plumaxe é de cor escura, negra, gris ou apardazada, coas partes inferiores polo común máis claras. O peteiro é recto, moi ganchudo no bico e con dous “tubos” colocados en paralelo ao longo do eixo da mandíbula superior.

Formidables voadoras, pasan a meirande parte da súa vida en mar aberto cubrindo enormes distancias tódolos anos. Ás longas, estreitas e afiadas. Peitean as ondas cun voo característico que alterna planadas e bater de ás.

Alimentanse de peixe e de invertebrados mariños que tanto “recollen” en voo como capturan na auga. Son capaces de mergullar uns poucos metros e de irlle enriba ao peixe nadando coas ás.

Os tubos do bico están relacionados co sentido do olfacto que é moi fino nestas aves, o que lles permite localizar o alimento no medio do mar. Este consiste maiormente en peixe peláxico e cefalópodos. Son varias as especies que tiran partido dos descartes da pesca.

Aniñan baixo terra, en tobos e coviñas. onde depositan un único ovo. A vida nas colonias é nocturna.

En conxunto, as pardelas son un dos grupos de aves máis ameazados do planeta, e son varias as especies que están a piques de desaparecer para sempre. Unha das causas desa situación tan desfavorable ven dada por elas concentrar os seus efectivos reprodutores en poucos lugares, por veces nunha illa só o que fai que sexan moi vulnerables a calquera cambio a peor nas condicións ecolóxicas da illa. Ademais ao poñer un ovo ao ano a súa taxa reprodutiva é moi baixa polo que lles costa moito recuperarse das perdas de poboación.

No Atlántico Ibérico só se coñece da existencia dunha especie de pardela a criar, a pardela cincenta, mentres que as outras especies comúns nos mares de Galicia, a balear e a furabuchos, vense no verán e no outono principalmente.

Outras especies de pardela poden observarse nas Rías Baixas, sobre todo no tempo do paso migratorio de outono. A máis abundante delas é, probablemente, a pardela escura (Puffinus griseus).

PARDELA CINCENTA (Calonectris diomedea)

PARDELA CINCENTA (Calonectris diomedea)

PARDELA CENICIENTA / CAGARRA / CORY’S SHEARWATER
Calonectris diomedea

50 cm de lonxitude ×120 cm de envergadura. A máis grande das pardelas do Atlántico Norte. As partes superiores son de cor parda agrisada e as partes inferiores de cor branca. Peitea as ondas pola tona da auga cun voo característico no que alterna planadas longas cun preguizoso bater de ás.

Distribúese polas illas do Atlántico subtropical (Canarias, Madeira, Azores) e máis polo Mediterráneo. No período invernal (outubro – marzo) dispersan polo océano Atlántico, dende Terranova ata Agulhas (Sudáfrica).

Aniña no Parque Nacional dende 2007. Actualmente a poboación hai de superar as 20 parellas reprodutoras, espalladas pola illa de Monteagudo e San Martiño (Cíes). De costumes nocturnas cando se achega a terra, adoita aniñar en tobos baixo rochas e penedos.

Está presente nas Rías Baixas de abril a outubro. Nas augas do Parque é posible observar bandos pequenos pousados na agua ou ben individuos solitarios en voo.

Seica existen en Galicia outras dúas colonias de cría, unha nas illas Sisargas (Malpica) e outra na illa Coelleira (O Vicedo). As colonias galegas marcan o límite norte da área de cría desta especie (a colonia máis próxima atópase nas Berlengas, preto de Lisboa) e son moi novas.

As cincentas que están a colonizar Galicia enfróntanse a unha serie de ameazas graves, en especial os carnívoros terrestres introducidos (gato e visón americano) que matan tanto adultos como pitos. Á par do programa de control de gatos e visóns que se está a levar a cabo no Parque Nacional desenvolveuse un proxecto que investigaba sobre a maneira de guiar ás cincentas que andan á busca de sitios de cría cara á lugares protexidos dos depredadores. Con ese fin instaláronse dous valados a proba de depredadores provistos dun sistema automático de son que reproducía de maneira automática e programada chamadas da especie.

Pardela cenicienta

Imaxe destacada: Pardela cincenta (Calonectris diomedea) por Xabier Vázquez Pumariño

Cíes.gal
Author: Cíes.gal

Redacción Cíes.gal.

Otros artículos